تحولاتی که چهره منطقه را دگرگون خواهد کرد؛
روندی جدید در مسیر سیاست های تجاوزکارانه رژیم صهیونیستی
عطنا - در این چند هفته اخیر، رژیم صهیونیستی، رفتاری در منطقه از خود نشان داده که در طول ۷۶ سال گذشته سابقه نداشته است. هرچند کارنامه این رژیم پر است از جنایت، آدمکشی، قتل عام و بی توجهی به قوانین و مقررات بین المللی و ارزشهای انسانی و اخلاقی، با این حال، رژیم در همه این جنایات مجبور بوده به ظاهر هم که شده، حدودی را مراعات کند. اما اینک، همچون حیوانی وحشی فراری و ازبند رسته به هر سو میتازد و با زیر پا گذاشتن همه تعهدات خودش، بی محابا به هر جنایت و اقدام تجاوزکارانهای در غزه، لبنان و سوریه دست میزند. مهمترین دلیل این رفتار، چراغ سبزی است که دونالد ترامپ، رئیس جمهوری جدید ایالات متحده آمریکا به بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم داده است.
در نوار غزه، در حالی که آتش بس برقرار شده و مرحله اول آن شامل تبادل اُسرا از دو طرف به خوبی انجام گرفته، نتانیاهو ناگهان مرحله دوم را که قرار بود با پادرمیانی مصر وقطر سریعا آغاز شود زیر پا گذاشت و حملات گستردهای را به نوار آغاز کرد. رژیم از یک سو مانع ورود مواد غذائی و انسانی به نوار غزه شده، آب و برق را قطع کرده و انسان هائی را که تشنه و گرسنه اند و اکثرا به دلیل ویرانی خانه هایشان در چادرهای سرد و تاریک به سر میبرند قتل عام میکند. به مدارس و بیمارستانها حمله میبرد و هر روز حدود ۵۰ نفر اکثرا زن و کودک را به قتل میرساند. در این گیرودار موضوع تبادل اُسرا کاملا به فراموشی سپرده شده و نه فریاد اسیران مانده در بند و نه تظاهرات خانواده هایشان در تل آویو تاثیری در تصمیم نتانیاهو نمیگذارد.
این عملیات از نظر نظامی هیچ معنائی ندارد جز پاسخ به درنده خوئی و کودک کشی و اجرای طرح ترامپ مبنی بر کوچ دادن ساکنان نوار غزه به خارج که با مخالفت مصر و عربستان سعودی و دیگر کشورها روبرو شده است. در لبنان نیز وضع به همین منوال است. در حالی که رسما آتش بس برقرار شده، اما رژیم صهیونیستی علاوه بر ادامه اشغال بخش هائی از جنوب لبنان، هیچ پایبندی به آتش بس نشان نمیدهد و همه روزه نه فقط به اهدافی در جنوب رودخانه لیتانی بلکه به سراسر لبنان حمله میبرد و اخیرا دامنه این حملات را به حومه جنوبی بیروت نیز کشانده است.
عملیات ترور افراد نیز همچنان ادامه دارد. کسانی را که با خودرو در جادهها حرکت میکنند با استفاده از پهپاد به قتل میرساند و آپارتمانهای محل سکونت بعضی دیگر از اعضای مقاومت را با شلیک موشک از هواپیما به آتش میکشد. در این شرایط، مقاومت همچنان به آتش بس پایبند مانده و با خویشتنداری واکنشی نشان نمیدهد، زیرا حفظ آتش بس مسئولیت دولت و ارتش لبنان است. دولت یعنی آقای ژوزف عون، رئیس جمهوری و اقای نواف سلام، نخست وزیر، نیز راهی جز مراجعه به کمیته پنج نفری ناظر بر آتش بس و نیروهای پاسدار صلح سازمان ملل متحد، یونیفیل، ندارند که البته نتیجهای نمیگیرند. نویسندگان و تحلیلگران داد سخن میدهند: شما که پیوسته سنگ حاکمیت لبنان را بر سینه میزدید و عملیات مقاومت را مخل حاکمیت میدانستید چرا اکنون که مقاومت ساکت است و امور در دست شماست از حفظ حاکمیت با دیپلماسی ناتوان مانده اید؟ در این حال، نمایندگان آمریکا فشار میآورند و اصرار دارند که برای آرام کردن اوضاع، دولت لبنان وارد مذاکرات سیاسی با اسرائیل شود؛ و این یعنی شناسائی اسرائیل و عادی کردن روابط با آن که مخالف قانون اساسی لبنان است و هیچ دولتی قادر نیست دست به چنبن خیانتی بیالاید.
و، اما در سوریه، پس از سرنگونی دولت بشار اسد، ارتش صهیونیستی با استفاده از این فرصت، مواضع ارتش سوریه در قله جبل الشیخ و نیز استان قنیطره و بخشی از جنوب سوریه را اشغال کرد. هواپیماهای نظامی رژیم صهیونیستی تمامی پایگاهها و امکانات نظامی سوریه را بمباران و منهدم کردند تا از این پس چیزی به نام ارتش سوریه وجود نداشته باشد. آنها همچنان همه روزه اهداف مختلفی را در دمشق و دیگر شهرها منهدم میکنند و علاوه بر این، همان شیوههای ترور افراد در لبنان را در سوریه نیز مرتکب میشوند و خودروها و منازل مسکونی را مورد حمله قرار میدهند بدون آنکه صدای اعتراضی از سوی دولت خودخوانده ابومحمد جولانی بلند شود. طرح اسرائیل ادامه اشغال و پیشروی در جنوب سوریه به سمت مرز عراق و رسیدن به سواحل رود فرات است. ظاهرا آنها نیروهای هیئت تحریر شام را تا همین حد سرنگونی دولت بشار اسد میخواستند و پس از آن هیچ اهمیتی به دولت خودخوانده و نیازمندی هایش نمیدهند.
هریک از موارد فوق شایان بحث و موشکافی است اما بطور اجمال، قرار دادن آنها در کنار یکدیگر ازپدیدارشدن روند جدید و بی سابقه ای در تاریخ اقدامات توسعه طلبانه و تجاوزکارانه رژیم صهیونیستی حکایت می کند. علت آن، همچنان که گذشت، چراغ سبزی است که نتانیاهو از دونالد ترامپ دریافت کرده است و لذا به هیچ صدای اعتراضی اهمیت نمی دهد. برخی از تحلیلگران این رفتار را نتیجه ترس وجودی رژیم نیز می دانند و پاره ای نیز معتقدند که رژیم صهیونیستی در واقع به نمایندگی از تمدن استکباری و چپاولگر غرب عمل می کند و این همان است که رهبر معظم انقلاب به خوبی مورد تاکید قرار دادند که در این منطقه تنها یک نیروی نیابتی وجود دارد و آن رژیم صهیونیستی است.
سرانجام اینکه این روند در موارد فوق باقی نمی ماند و شواهدی نشان می دهد که در آینده ، حداقل، سه کشور مصر، عربستان سعودی و عراق را نیز مورد هدف قرار خواهد داد؛ تحولی که چهره منطقه را دگرگون خواهد کرد.
عطنا را در شبکههای اجتماعی دنبال کنید:

نظر شما :