قاسم پورحسن، دانشیار فلسفه دانشگاه علامه طباطبایی گفت: «هر مقداری که ما به دنیای مدرنتر پا گذاشتهایم انسانها فهمیدند چگونه استیلا پیدا کنند.
ادامه مطلب
مکانیسمهای اقتدار بخشی در مسیر گستره وجود به دو بخش مکانیسم اقتدار بخشی نخستین و مکانیسم اقتدار بخشی ثانوی تقسیم میشود. تأمین نیاز هستی، جلب حمایت عناصر قدرت و فاصله گرفتن از موقعیتهای ضعف آور، موارد مرتبط با مکانیسم اقتدار بخشی نخستین است.
ادامه مطلبادامه مطلب
روزنامهنگار حوزه فلسفه با اعتقاد به اینکه در هر دورهای از زندگی با توجه به نگرش ها و هنجارهای زمان، نقش حیوانات در زندگی انسانها متفاوت بودهاست، به نقش امروزی آنها و مسئولیت انسانها در قبال حیوانات اشاره کرده است.
ادامه مطلببگذار شکوفههای ذهن و دلت به گلهای زیبا و خوشبویی تبدیل شوند که پیام آور صلح، صفا، توسعه، نوعدوستی، عدالت و همزیستی باشد. بگذارید شکفتن غنچه ها، جهان انسانی را همچون جهان طبیعت به گلستانی تبدیل سازد که شایسته فطرت پاک انسانی باشد.
ادامه مطلباستادیار گروه فلسفه دانشگاه علامه طباطبائی گفت: شریعتی به نظر من نه تنها میتواند از آشتی بین خود و خدا حرف بزند بلکه از همعنانی این دو نیز سخن میگوید، یعنی وجود خداوند او را به سمت خلق انسان میبرد و وجود انسان، انسان را متوجه وجود خدا میکند و این در آغوش همرفتن، میتواند آرزوی بزرگ بشریت و فلاسفه را تحقق ببخشد.
ادامه مطلبمدیرگروه جامعهشناسی دین انجمن جامعه شناسی ایران در نشست معرفی کتاب «مشرکی در خانواده پیامبر» در دانشکده ادبیات گفت: این کتاب میکوشد تا جایگاه «عشق انسانی» را در روح و احساس پیامبر نشان دهد. این قصه نشان میدهد که میتوان همچون ابوالعاص مشرکی والامنش بود؛ شخصیتی که پیامبر برای او چقدر احترام قائل بود و به وی بسیار علاقه داشت.
ادامه مطلباستاد جامعهشناسی دانشگاه علامه طباطبائی: انزوا وتنهایی مدرن مقولهای است ماهیتاً اجتماعی که در سطوح روانشناختی تجربه میشود. این تجربۀ روانشناختی در پارادوکسی عمیق درغلتیده است و همین پارادوکس است که رنجِ بودن در دنیای مدرن را تشدید میکند. از یک سو فرد به شکلی خیالی خود را واحدی مجزا و منفک از جامعه میپندارد، موجودی خاص و ویژه که با دیگران متفاوت است، اما از دیگر سو، این موجودِ خودشیفته اتصالی بحرانی با جامعۀ خود دارد.
ادامه مطلبنیچه در یکی از نوشتههایش در تشریح انسان میگوید: «انسان موجودی تاریک و پیچیده است. خرگوش صحرایی را موجودی با هفت لایه میدانند اما در مقایسه با آن، انسان را باید با هفتاد برابر آن هفت لایه تصور کرد. آنقدر دارای لایههای مختلف است که هیچگاه نمیتوان گفت بله! توی واقعی این هستی. » و فروید نیز بر صحت این گفتار مهر تایید گذاشته است و در ادامه موجی که از اواسط قرن بیستم آغاز شده بود، انسان را موجودی تعبیر کرد که بر خلاف تصور خودش، بر خویشتن خویش ناآگاه است.
ادامه مطلبقانون اساسی ایران یكی از مترقیترین قوانین در زمینه حفظ و حراست از حقوق شهروندی است. به عنوان مثال در اصل ۱۹ قانون اساسی آمده است كه مردم ایران از هر قوم و قبیلهای كه باشند از حقوق مساوی برخوردارند و هیچ كس بر دیگری برتری ندارد و رنگ، نژاد و… سبب امتیاز نخواهد بود، در اصل ۲۰ همه افراد ملت اعم از زن و مرد یكسان در حمایت قانون قرار دارند و از همه حقوق انسانی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و... بارعایت موازین اسلامی برخوردارند.
ادامه مطلبميشل فوكو (١٩٨٤-١٩٢٦) فيلسوف، تاريخنگار انديشه، نظريه پرداز اجتماعي و منتقد ادبي فرانسوي را پيش از هر چيز با عنوان نظريهپرداز رابطه ميان معرفت و قدرت ميشناسند، متفكري كه به تعبير كولين كوپمن ميتوان انديشه او را گرد مفهوم قدرت خلاصه كرد.به عبارت ديگر اگر بخواهيم انديشه فيلسوفان بزرگ تاريخ را تنها در يك كلمه خلاصه كنيم، مطمئنا اين كلمه براي ميشل فوكو «قدرت» خواهد بود.
ادامه مطلباستاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه علامه طباطبائی در نشست نگاهی تازه به آثار مولانا اظهار کرد: آنچه امروز به آن انسانشناسی میگوییم در آثار مولانا دیده میشود، زیرا مولانا فهمی انسانشناسانه پیش روی خود در مثنوی تعلیمی داشته است که در آن مجموعه تعلیماتی از جنس کلام، نظام اخلافی علمالنفس و نحوه چالش انسان در درون و برون خود وجود دارد.
ادامه مطلببا پذیرفتن معنای مدرن از علم میتوان علم اسلامی داشت. چراکه نقدهای پستمدرن این راه را برای ما هموار میکند.
ادامه مطلبعضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبائی در کرسی نظریهپردازی خود با عنوان «هنر و ادبیات در پرتو روانکاوی» عنوان کرد: پیدایش جنبشهای هنری_ادبیِ مهمی مانند دادائیسم و سوررئالیسم در هنر و مدرنیسم در ادبیات تا حدود زیادی مرهون نظریه روانکاوی است، با این حال و به رغم برهم کنش نظریه روانکاوی با هنر و ادبیات، استدلال میشود که رابطه بین این دو عاری از تنش نبوده است.
ادامه مطلبشواهد فراوانی وجود دارد که نشان میدهد نرخ رشد بالای اقتصادی لزوماً به بهبود سریع شاخصهای زندگی برای بخشهای فقیرتر جامعه منجر نمیشود و بهبود بیشتر در استانداردهای زندگی از طریق استراتژیهایی قابل حصول است که صرفاً بر رشد متمرکز نیستند.
ادامه مطلب